De Europese aal

De Europese aal is een catadrome (op zee paaiende) trekvissoort die het grootste deel van zijn tijd doorbrengt in de rivier, en paait in de Sargassozee, een gebied in de Atlantische Oceaan ten zuiden van de Bermuda-eilanden. Palinglarven bereiken na ongeveer drie jaar de Europese kustwateren en transformeren daar tot glasalen, die vaak in grote scholen de rivieren intrekken, waar ze meerdere jaren nodig hebben om tot volle wasdom te komen. Als ze geslachtsrijp zijn (bij wijfjes na ongeveer twaalf à vijftien aar) zwemmen ze terug naar de Sargassozee om te paaien.

Om de bedreigde aalpopulaties in Europa te beschermen en in de toekomst te beheren, heeft de Europese Unie in juni 2007 een verordening uitgevaardigd (nr. 1100/2007) waarin het herstel van het aalbestand en de reductie van de antropogeen veroorzaakte sterfte van de aal op de voorgrond is geplaatst. In het kader van de implementatie van deze verordening hebben alle EU-lidstaten waar de aal van nature voorkomt nationale aalbeheerplannen opgesteld.

Meer informatie over maatregelen in verband met de Europese aal in het Rijnstroomgebied is te vinden in ICBR-rapport 264.